DERİ
Bütün vücudu dıştan saran, koruyucu ve kendini yenileyen canlı bir organdır. Kalınlığı kişiden kişiye değiştiği gibi, derinin kapladığı yere göre de 1 mm ila 4 mm arasında değişir. Örneğin gözkapağında 1 mm, avuç içi ve ayak tabanında 3 mm, ensede 4 mm’dir. Vücudun en ağır organıdır. İnsan vücudu ağırlığının % 16’sını oluşturur.
DERİNİN KATMANLARI
EPİDERMİS
Üst deridir. Derinin en üst tabakası ve cildin dış yüzeyidir. Derinin rengini, görünümünü, sağlığını belirten bu tabaka tama- men hücrelerden oluşur. Kan damarlarından yoksundur. Cildi dış etkenlerden korur. Derinin nemini, düzenini sağlar. Mitoz bölünme ile çoğalan epidermiste epitelyum hücreler (keratinositler) arasında melonasitler, langerhans ve merkel hücreleri bulunur.
Melonasitler: Melanin pigmentini sentezler ve keratinositlerin arasına salgılar. Melanin granülleri buradan keratinositlerin sitop- lazmasına geçer. Derinin rengini belirleyen başlıca faktördür. Güneş ışığında sentez yapar. Bu hücrelerin uzantıları vardır. Bu uzantılar vasıtası ile hücreden sentez edilen melanin, melanozom denilen paketler halinde keranitositlerin üst bölümüne taşınır. (1 melonozit 30-40 keratoniziti melanize eder, yani renklendirir.)
Melanin saçımıza, gözümüze renk veren koyu renk pigmentleridir. Yanlış yapılan iğneli epilasyon, ağda yanıkları, lazer yanıkları ve güneş yanmalarında ciltte oluşan lekelenmeler melanin renk pigmentinin cilt yüzeyine renk vermesinden oluşur.
DERMİS
Epidermisin hemen altında yer alan, fibroblast adı verilen dağılmış hücrelerden oluşan elastik bir dokudur. Epidermise göre de kalın ve sıkı bir dokudur. Epidermisin bazal membranı ile hipodermis (subkutis) arasında yer alır. Kalın, bağlayıcı ve besleyici bir dokudur. Cildin mekanik desteğini sağlar. Bu tabakada derinin canlılığını sağlayan kılcal kan damarları, lenf damarları, sinir bağları, kıl kökü, asit yapıdaki düz kas lifleri, elastin ve kollojen lifleri bulunur. İki tabakadan oluşur.